Þegar landkönnuðirnir knýja dyra
kaldir og þreyttir
eftir langa ferð
verður allt gert
sem í mannlegu valdi stendur
til að kveikja upp í ofninum.
Flauelskoddarnir
verða færðir inn í stofu
og eftir að ofninn nær hæfilegu hitastigi
verður hressing borin fram
og það er hressing sem hæfir
hvaða landkönnuðum sem er: Martini
með klaka
og þykkri sítrónusneið: Martini
Dry
og japanskt te;
svart eða grænt
eftir smekk hvers og eins.
Við þetta mega þeir ylja sér
þar til forvitni okkar
knýr dyra hjá þeim; hvers vegna
leituðu þeir ásjár hjá okkur, hvaða neyð
hafði leitt þá út úr óbyggðunum, en þá
– vegna hitans frá ofninum –
hefur sigið á þá höfgi og þeir svara
engu; halla sér aftur
eins og hnígandi sólir,
ekki vanir að svara fyrir komu sína.