Föstudagslagið:
Þetta er af plötunni The Bells frá 1979. Ég veit ekki hvort þetta hefur eitthvað með kosningar morgundagsins að gera – hvort nokkuð í heiminum hafi með þær kosningar að gera, annað en þær sjálfar – en þetta lag er í algerum sérflokki, eins og reyndar lagið á undan þessu á sömu plötu, All through the night. Það er ekki hægt annað en að láta það fylgja með líka. Þannig að það hlýtur því að vera föstudagslag nr. 2: